تاثیر خستگی عضلات اندام تحتانی بر برخی متغیرهای منتخب سینماتیک، سینتیک و فعالیت عضلات منتخب در راه رفتن مردان جوان فعال

مقدمه و اهداف خستگی بر عملکردهای انسان اثرگذار است. برای حفظ عملکرد حرکتی در حضور خستگی تطابق در متغیرهای سینماتیک، سینتیک و فعالیت عضلات مورد نیاز است. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی اثر خستگی اندام تحتانی بر متغیرهای مذکور در راه رفتن افراد جوان فعال بود. مواد و روش ها در تحقیق نیمه­تجربی حاضر 15 مرد سالم فعال (18/3±09/22 سال) با میانگین قد (58/7±177 سانتی­متر) و وزن (72/7±71 کیلوگرم) شرکت کردند. از پروتکل خستگی نشست و برخاست برای خستگی اندام تحتانی استفاده و متغیرهای سینماتیکی و سینتیکی و فعالیت عضلانی منتخب در حین راه رفتن طبیعی آزمودنی­ها قبل و بعد از اعمال پروتکل خستگی جمع­آوری شد. از آمار توصیفی برای تعیین شاخص­های گرایش به مرکز و پراکندگی، از آزمون کولموگروف-اسمیرونوف برای تعیین وضعیت نرمال بودن توزیع داده­ها و از آزمون آماری t همبسته در سطح معناداری (05/0>p) برای مقایسه متغیرهای تحقیق استفاده شد. یافته ­ها تغییر در متغیرهای راه رفتن مانند افزایش عرض گام (003/0=p)، سرعت برخورد پاشنه (0001/0>p) و کاهش دورسی فلکشن مچ پا (005/0=p) افزایش فلکشن زانو (0001/0>p) و افزایش اوج اول نیروی عمودی عکس­العمل زمین (004/0=p) و کاهش معنادار در فعالیت عضلات درشت­نی قدامی (044/0=p)، پهن داخلی(001/0=p)، پهن خارجی(005/0=p)، راست­رانی (007/0=p)، نیمه­وتری (044/0=p) و دوسررانی(004/0=p)پس از خستگی مشاهده شد. نتیجه ­گیری یافته­ها موید اثر خستگی عضلانی بر متغیرهای راه رفتن بود. افزایش عرض گام، افزایش سرعت برخورد پاشنه و کاهش فعالیت عضلات منتخب اندام تحتانی ممکن است با افزایش نیاز به تعادل پویا در حین خستگی و افزایش خطر آسیب و افتادن ناشی از سرخوردن در ارتباط باشد. افتادن در سالمندان و کودکان می­تواند عوارض نامطلوب روحی و جسمی بر جای بگذارد؛ از این رو در طراحی تمرین­های مرتبط با این گروه­ها توصیه می­شود شدت تمرین در آستانه خستگی حفظ شود.